மும்பாயின் படுகொலைகள்

மும்பாயின் படுகொலைகள்

நூற்றுக்கு மேற்பட்டவர்களை பலி கொண்டும் 350 க்கு மேற்பட்டோரை படுகாயமடைய செய்தும் சிலரை கண் பார்வை, கால் கை அல்லது இரண்டையும் இழக்க வைத்து பலரை வாழ்நாள் முழுவதும் உணர்வற்ற ஊனமுற்றவர்களாக்கி அதில் பெரும் மகிழ்ச்சி அடைந்துள்ள, மனசாட்சியற்ற, கோழைத்தனமானவர்களின் திகிலூட்டும் செயலை தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி மிக்க வன்மையாக கண்டிக்கிறது. இவ்வுலகில் இத்தகைய சம்பவம் தனக்கோ தன் குடும்பத்திலுள்ள வேறு எவருக்குமோ ஏற்படுவதை ஒருவரும் விரும்பமாட்டார்கள். பயங்கரவாதம் தற்போது உலகளாவிய ரீதியில் தொந்தரவாக மாறி வருவதால் அது முற்று முழுதாக உலகிலிருந்து அழிக்கப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும். தாம் அடைய முடியாத ஒன்றை அடையவென வெறித்தனமாக எல்லா நேரமும் இரத்த வெறி பிடித்து அலையும் ஓர் சிறு குழுவினருக்கு, முழு உலகுமே பணயக் கைதிகளாக வாழ முடியாது. பயங்கரவாதத்தின் கசப்பான தன்மையை ருசித்துப் பார்க்காத சிலர் இக் கூட்டத்தினரை பெரிய சாதனை வீரர்களாக மதித்து அவர்களை பெருமளவில் பாராட்டி அவர்களுக்கு பெரும் ஆதரவு வழங்குகின்றனர். வேடிக்கை என்ன வெனில் அவர்கள் தம் மனைவி மக்களை உலகின் ஏதோவொரு மூலையில் பத்திரமாக அமர்த்திவிட்டு நண்பர்களால் வைக்கப்படும் குண்டுகள் தம்மை எதுவும் செய்யாது என்ற நம்பிக்கையில் மிக மகிழ்ச்சியாக இருக்கின்றார்கள்.

இந்தியாவிலும், இலங்கையிலும் நாம் இத்தகைய உபத்திரவங்களை நம் நாட்டின் ஏதோவொரு பகுதியில் தினமும் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கிறோம் மும்பாயில் நடந்தது போன்ற சம்பவங்கள் நம் நாட்டிலும் பல தடவை நடந்துள்ளன. ஆனால் அவை வேறு நோக்கங்களுக்காகவே. அது எதற்காக நடந்தாலும் பயங்கரவாதத்தை நாம் கண்டிக்க வேண்டும். எமக்கு ஓர் அழிவு ஏற்படும் வரை நாம் காத்துக் கொண்டிருக்க முடியாது. நாம் இந்தியரோ, இலங்கையரோ, எந்த மதமோ, இனமோ என்ற பேதமின்றி அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து ஒரே குரலில் எந்த இலக்கை அடைய பயங்கரவாதத்தை கையான்டாலும் அச் செயலை வன்மையாக கண்டிக்க வேண்டும். ஒருவர் எவ்வளவு நெருங்கியவராக இருப்பினும் பயங்கரவாதத்தில் யார் ஈடுபடுவதாக அறிந்தாலும் அதிகாரிகள் அவர்களை பிடிப்பதற்கு முழு ஒத்துழைப்புக் கொடுப்பதாக உறுதி பூண வேண்டுமேயன்றி அதை மூடி மறைக்க கூடாது. நாம் எமது எதிர்கால சந்ததியை காப்பாற்ற வேண்டுமானால் முதல் படியாக சகல நாடுகளும் ஒன்றிணைந்து எது விதமான கிளர்ச்சிகள், ஆர்ப்பாட்டங்களில் மாணவர்கள் பங்கு கொள்ளாதவாறு சட்டம் இயக்க வேண்டும் ஏனெனில் அவர்கள் பயங்கரவாதத்தின் முதல் பாடத்தை அங்கேதான் பெறுகின்றார்கள்.

தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி இக் கொடிய சம்பவத்தால் பாதிக்கப்பட்டோரின் உற்றார் உறவினர்களுக்கும், இந்திய அரசுக்கும், மக்களுக்கு; தமது ஆழ்ந்த அனுதாபத்தை தெரிவிக்கின்றது.

வீ. ஆனந்தசங்கரி
தலைவர்- த.வி.கூ

THE MUMBAI MASSACRE

THE MUMBAI MASSACRE

The Tamil United Liberation Front strongly condemns the most horrendous and cowardly act of a handful of unscrupulous men who had derived great pleasure in taking the life of over 130 innocent people and causing serious injuries to over 350 others, some with their eye sight or limbs or both lost and many others be-numbed or crippled for life. No one on earth will ever want such a thing to happen either to them or to anyone in their family. Terrorism is now a global nuisance that should be completely eradicated all over the world. We can’t continue to be held to ransom by a group of people who are fanatical about something that they can never achieve and always blood thirsty. Some of us in our society who do not know the bitter taste of terrorism go all out to hail this group as heroes and glorify them with varying tributes. Ironically their wives and children are safe in some corner of the glob and they are happy that a bomb blasted by a friend will not harm them.

We in India and Sri Lanka face this type of menace everyday in some part of our countries. The incident akin to what happened in Mumbai had happened in Sri Lanka as well but for different purposes. However terrorism should be condemned for whatever purpose it is used. Let us not wait till some mishap falls on us. We all must get together irrespective of whether we are Indians or Sri Lankan or to which ever religion or race we belong to, condemn with one voice the adoption of terrorist methods as a means of achieving something. We should vouch to help the authorities to track down the culprits without condoning any one, involved in any violent activity, however close he may be. If we are serious about saving the future generation from getting involved in any violent activity, as a first step all counties should enact legislation preventing student participation in any form of agitation or demonstration in which they get the first lesson in terrorism.

The TULF conveys its deepest sympathies to the Government and people of India and particularly to the kith and kin of the unfortunate victims of this horrid incident.


V. Anandasangaree,
President- T.U.L.F.

இலங்கை இனப்பிரச்சினையில் இந்தியாவின் பங்கு

இலங்கை இனப்பிரச்சினையில் இந்தியாவின் பங்கு

இந்திய மத்திய அரசு உடனடியாக யுத்தத்தை நிறுத்தி விடுதலைப் புலிகளுடன் பேசுமாறு இலங்கை அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுக்க வேண்டுமென தமிழ்நாடு சட்டசபையில் ஏகமனதாக நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானம் அதிர்ச்சி தருவதோடு இலங்கை தமிழ் மக்களுக்குக்கூட ஏற்புடையதல்ல. இத் தீர்மானம் இந்திய அரசுக்கே பெரும் சங்கடத்தை ஏற்படுத்தும். இலங்கை பாராளுமன்றத்தில் இத்தகைய முறையற்ற தலையீட்டை கண்டித்து தீர்மானம் நிறைவேற்ற அதிக நேரம் எடுக்காது என்பதை இத் தீர்மானத்தை ஆதரித்தவர்கள் உணரத் தவறியது பரிதாபத்துக்குரியதாகும். உள்நோக்கம் கொண்ட கடும் போக்காளர்களை திருப்திபடுத்துவதற்காகவே இத் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டமை துரதிஷ்டவசமானதோடு இந்தியாவின் இறைமைக்கும், ஒற்றுமைக்கும் பெரும் பாதகமாக அமையும். இத்தீர்மானத்தை ஆதரித்தவர்கள் இலங்கை இனப்பிரச்சனை சம்பந்தமாக எதுவும் தெரியாதவர்களால் தப்பாக வழிநடத்தப்பட்டுள்ளோம் என மிகவும் வருந்த நேரும். இத் தீர்மானத்தைத் தொடர்ந்து நடந்த சம்பவங்கள் அதை ரத்துச்செய்ய விரைவில் சட்டசபையை கூட்டுவரென நம்புகிறேன். இதுவரை 20 வருடங்களுக்கு முன்பு பேச்சுவார்த்தையில் தீவிரமாக ஈடுபட்டிருந்த கௌரவ ப.சிதம்பரம் அவர்களைத் தவிர வேறுஇருவர் மட்டுமே இலங்கைக்கு வந்துள்ளனர். அவர்களில் ஒருவர் ஒரு திரைப்படத் தயாரிப்பாளர். விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரனை சந்தித்துவிட்டு நாடு திரும்பியவர். அடுத்தவர் விடுதலைப் புலிகளின் பினாமிகளாக தெரிவு செய்யப்பட்டுள்ள தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பு பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் சிலருடன் பாராளுமன்றத்தில் உணவு அருந்திவிட்டு நாடு திரும்பியவர் ஆவர். ஆகவேதான் சர்வகட்சி குழுவொன்று உண்மை நிலையை அறிய இலங்கைக்கு வருகைத் தர வேண்டுமென நான் வற்புறுத்தி வருகிறேன்.

இலங்கைத் தமிழராகிய நாம் எமது இனப்பிரச்சினை தீர்; வதற்கு தமிழ்நாடு நட்புறவோடு ஆலோசனை வழங்குவதையும், ஏனைய உதவிகள் புரிவதையும் வரவேற்கிறாம். ஆனால் தமிழ்நாடு, உள்நோக்கோடு செயற்படும் ஒரு சில விடுதலைப் புலிகள் சார்பான, முன் யோசனையற்ற, நிலைமையை சரியாக விளங்காத, போதிய ஆதாரமில்லாத தலைவர்களின் தப்பான வழிநடத்தலுக்கு அமைய செயற்படுமேயானால் தமிழ் நாடு அமைதியாக ஒதுங்கியிருப்பது வரவேற்கத்தக்கதாகும். விடுதலைப் புலிகளின் பிடியிலிருந்து தப்பியோடிய மக்களுடன் 50 வீதத்துக்கு மேற்பட்ட தமிழ் மக்கள் சிங்களவர்கள் பெரும்பான்மையாக வாழும் பகுதியில் சிங்கள, இஸ்லாமிய மக்களோடு சமாதானமாகவும், அமைதியாகவும் வாழ்கின்றனர். அவர்கள் ஒன்றாக வேலை செய்கிறார்கள். ஒன்றாக உண்டு விளையாடி சொந்தமாக வீடுகள் வைத்துக் கொண்டு, புதிதாக பெரும் வீடுகள் வாங்கிக் கொண்டும் வாழ்கின்றார்கள். அண்மைக் காலத்தில் உணர்வுகளைத் தூண்டும் தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு இடங்களில் பேசப்பட்ட பேச்சுக்கள் அவ்வாறு வாழும் தமிழ் மக்களுக்கு பெரும் மனசங்கடத்தை உண்டுபண்ணியதோடு சிங்கள மக்களுக்கும் அசௌகரியத்தை ஏற்படுத்தியது. இருப்பினும் அவர்கள் விடுதலைப் புலிகளின் கொடூரமான செயல்களால் அப்பகுதிகளில் பல அப்பாவிகள் இறந்தும், சொத்துக்கள் அழிக்கப்பட்ட போதிலும் தொடர்ந்து அமைதியாவும், சமாதானமாகவும் வாழ்கின்றார்கள். தமிழ்நாட்டில் எடுக்கப்படுகின்ற நடவடிக்கைகள் பாதிப்பை ஏற்படுத்தாமல் பிரச்சினைக்குத் தீர்வு காண உதவுவதாக அமைய வேண்டும். நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானங்கள் பிரச்சினை தீர்வுக்கு உதவாமல் பிரச்சினை விரிவடையவே உதவுகிறது.

ஆர்ப்பாட்டங்கள், மனிதசங்கிலி, உண்ணாவிரதம், ஹர்த்தால் போன்ற பல நடவடிக்கைகள் தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு மாவட்டங்களில் நடந்தேறி, இந்திய மத்திய அரசை இலங்கைப் பிரச்சினையில் ஈடுபட வேண்டுமென வற்புறுத்தும் தீர்மானங்கள் எதிர்பார்த்ததற்கு மாறான விளைவுகளையே ஏற்படுத்துகின்றன. புலி சார்பான இலங்கை-இந்திய தலைவர்களின் பேச்சுக்கள் மத்திய அரசை சுதந்திரமாக செயற்பட விடாது தடுத்துள்ளது. வேறு தலையீடு இன்றி செயற்படின் இந்தியா எவரையும் நோக வைக்காது பிரச்சினையை அணுகியிருக்கும். பின் விளைவுகள் எதுவென அறியாது விடுதலைப் புலிகளை ஏகபிரதிநிதிகளாக ஏற்றுக்கொண்ட இரு தலைவர்கள் சினிமாத் துறையினரின் உண்ணாவிரதப் போராட்டம் முடிந்தபின் சென்னையில் அவர்களுக்கு நன்றி செலுத்தியுள்ளனர்.

உலகின் மிகப் பெரிய ஜனநாயக நாடான இந்தியா தம் மக்களின் சக்தியுள்ள ஒரு பகுதியினர் ஓர் விடயம் சம்பந்தமாக தலையிடுமாறு வற்புறுத்துகின்றார்கள் என்ற காரணத்தால் இப் பெரிய நாடு கண்ணை மூடிக்கொண்டு குதிக்க முடியாது. முதலாவதாக அந்த சாராரின் கோரிக்கை நியாயமானதா என்பதையும், தலையிடுவதை நியாயப்படுத்த முடியுமா என்பதையும் அறிந்தே செயல்படும். தலையிடுவது நீதியானது எனத் தோன்றினாலும் அது ஓர் ஆலோசனை வழங்க மட்டும் உரிமை கொண்டதாக இருக்குமே அன்றி எந்தவொரு நாட்டின் இறைமையில் தலையிடுவதாக குற்றஞ்சாட்டப்படுவதை தவிர்த்துக் கொள்ளும். இந்தியா தன்னிடமுள்ள பரந்த புலனாய்வுத் துறை மூலமாக உலகில் எதையும் அறியும் சக்தியும் ஆற்றலும் இருப்பதால் இலங்கையில் என்ன நடக்கிறது என்பதை யாரும் கூறி அறியத் தேவையி;ல்லை. ஆகவே இந்திய அரசிடம் விடப்படும் பல்வேறு கோரிக்கைகளை தன் சொந்த கணிப்பீட்டுக்கு அமையவே அணுகும் என்பதே உண்மை.

இலங்கை இனப்பிரச்சனை 50 ஆண்டுகாலமாக தீர்க்கப்படாத பிரச்சினையாகும். விரைவில் தீர்வுக்குரிய அறிகுறிகளும் இல்லை. சோல்பரி அரசியல் திட்டத்தின் 29-வது சரத்தை மீறி நிறைவேற்றப்பட்ட தனிச்சிங்களச் சட்டம் பிரச்சனை தொடங்க காரணமாக இருந்தது. நீண்ட இந்த 50 ஆண்டு காலமாக நான் இலங்கையில் வாழ்ந்தவன். எவர் எவரால் தவறுகள் நேர்ந்தது என்பதை நன்றாக அறிந்தவன், எவ்வாறு பூமியில் ஓர் சொர்க்கத்தை இழந்தோம் என்பதையும் அறிந்தவன் இன்றைக்குள்ள நிலைமைக்கேற்பவே பிரச்சினையை அணுக வேண்டும். நான் யாருக்கும் முகவராகவோ அல்லது எடுபிடியாகவோ செயற்படவில்லை. நான் கூறுவதெல்லாம் உண்மையே அன்றி வேறு எதுவும் இல்லை. எனது நாணயத்துக்கு யாரும் சவால் விடலாம்.

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பின் தலைவரே இலங்கை தமிழரசுக் கட்சியின் நாடாளுமன்ற குழுத் தலைவராகவும், அக் கட்சியின் தலைவராகவும் செயற்படுகின்றார். இந்தியா இனப்பிரச்சினை கையாண்ட முறை பிழை என்றும் இடம் பெயர்ந்த மக்களுக்கு உணவு அனுப்பினால் மட்டும்; பிரச்சனை தீர்ந்து விடாது என்றும் கவலையடைகிறார். உண்மைக்குப் புறம்பான கதைகளை கூறி இந்திய அரசை தப்பாக வழிநடத்தாது அவர் அதன் நன்மதிப்பை பெற வேண்டும். அரச கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்திலும் அதே போன்று விடுதலைப் புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்திலும் மனித உரிமை மீறல்கள் இடம்பெறுவதை மறுப்பதற்கில்லை. அரச கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்தில் இச் செயலில் பலர் ஈடுபட்டுள்ளனர். இந்தப் பகுதியில் எந்தளவுக்கு விடுதலைப் புலிகளின் செயற்பாடு இருக்கின்றது என்பதை தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புத் தலைவர் உலகுக்கு தெரியப்படுத்த வேண்டும். அதைவிடுத்து முழுப் பழியையும் அரசு மீதோ, துணைப்படைகள் மீதோ சுமத்துவதை தவிர்க்க வேண்டும். விடுதலைப் புலிகளின் பிரதேசத்தில் நடைபெறும் மனித உரிமை மீறல்கள் பற்றி ஒரு வாhத்தையும் கூறுவதில்லை. தமிழ் இனத்தை அரசு அழிப்பதாக விடுதலைப் புலிகள் கூறுவதை ஆமோதிக்கும் தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பினர் அதைக்கூறி தமிழ் நாட்டு மக்களின் உணர்வுகளை தூண்டியுள்ளனர். விடுதலைப் புலிகளால் உருவாக்கப்பட்ட இக் கட்டுக்கதையை தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பினர் உலக நாடுகளிலும் மிக வெற்றிகரமாக தமிழ்நாட்டிலும் பரப்பி வருகின்றனர். படு மோசமான இக் குற்றச்சாட்டுக்களை கூறாமல் அவற்றை உரிய ஆதாரத்தோடு தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பினர் கூற வேண்டும். கிளிநொச்சிக்குள் அயல் மாவட்டங்களாகிய மூன்று மாவட்டங்களின் இடம் பெயர்ந்த மக்களை கிளிநொச்சிக்குள்ளேயே அடக்கி அவர்களை வெளியேற விடாது பலாத்காரமாக தடுத்து தம் பாதுகாப்புக்காக விடுதலைப் புலிகள் வைத்துள்ளார்கள் என்பதை த.தே.கூ உலகறிய செய்ய வேண்;டும்.

த.தே.கூ தலைவர் மீது நான் குற்றம் காண முயற்சிக்கவில்லை. உணர்வைத் தூண்டக்கூடிய இப்பிரச்சினையை கையாள்;வதில் ஒரு முதிர்ந்த அரசியல்வாதி என்ற முறையில் அவர் மிக அவதானமாக செயற்பட்டிருக்க வேண்டும். சம்பவ இடத்திற்கு அவர் வர காலதாமதம் ஏற்பட்டதால் பெரும் நஷ்டம் ஏற்பட்டு விட்டது. இறுதியாக இலங்கை அரசுடன்தான் பேசி பிரச்சினைக்கு தீர்வு காண வேண்டுமென்பதை உணராது விடுதலைப் புலிகளின் சார்பான சில தலைவர்கள் ஆற்றிய உணர்வைத் தூண்டும் பேச்சுக்கள் மூலம் பொறுப்பற்ற பல விதமான குற்றச்சாட்டுக்களை அரசு மீது சுமத்தியுள்ளனர். பிரச்சினையை பலாத்காரமாக அன்றி அறிவுரை மூலமே சமாதானமாக அணுக முடியும். தூண்டப்பட்ட உணர்வுகள் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்து இறுதியாக, மகிழ்ச்சி தராத, எதிர்பாராத, ஒரு கோரிக்கையாக தனித்தமிழ் நாட்டுக் கோரிக்கை எழுப்பப்பட்டது. இக் கோரிக்கை இந்திய மத்திய அரசுக்கு பெரும் சங்கடமான நிலைமையை உருவாக்கி இருதலைக் கொள்ளியாக ஆக்கியது. 50 ஆண்டுக்கு மேல் புதைக்கப்பட்டிருந்த தனித் தமிழ்நாட்டுக் கோரிக்கை புத்துயிர் பெற்றது. அது முளையில் கிள்ளப்பட வேண்டியது ஒருபுறம், அதேபோல் இலங்கை இனப்பிரச்சினை மிக அவதானமாக அணுகப்பட வேண்டிய நிலை மறுபுறமாகும். இந்த நிலைமைக்கான முழுப் பொறுப்பையும் ஏற்க வேண்டியது த.தே.கூ தலைவரே. இந்திய அரசு மீது குற்றம் சுமத்த முடியாது. த.தே.கூ உறுப்பினர்கள் கூறும் ஆலோசனைகள் அத்தனையும் இந்திய அரசு ஏற்க வேண்டும் என்றில்லை. விடுதலைப் புலிகளின் ஆயுத பலத்தால் மோசடி மூலம் பாராளுமன்ற உறுப்பினராக தெரிவான த.தே.கூ உறுப்பினர்கள் கூறுவதை முற்றுமுழுதாக ஏற்க முடியாது. ஏனெனில் அவர்களுடைய நாணயம் கேள்விக்குரியதென முழு உலகும் அறியும். விடுதலைப் புலிகளை ஏகபிரதிநிதிகளாக ஏற்றுக் கொண்டமையாலும் விடுதலைப் புலிகளின் பினாமிகளாக செயற்படுவதாலும் தமிழ் மக்களை பிரதிநித்துவப் படுத்தும் உரிமையை அவர்கள் இழந்து விட்டார்கள்.

இந்திய தூதுவர் காரியாலய அதிகாரிகளின் மேற்பார்வையில் சர்வதேச செஞ்சிலுவை சங்கத்தின் மூலம் 2000 தொன் நிவாரணப் பொருட்களை இடம் பெயர்ந்தோருக்கு விநியோகிக்குமாறு தமிழ்நாட்டு அரசு மத்திய அரசை வற்புறுத்தியமையால் புதிய பிரச்சினை உருவாகியுள்ளது. கடந்த காலத்தில் இது போன்ற சந்தர்ப்பங்களில் வழமையில் கையாளப்பட்டு வந்த முறையை மாற்ற வேண்டிய அவசியம் தமிழ் நாட்டின் வற்புறுத்தலால் மத்திய அரசுக்கு ஏற்பட்டுள்ளது. தமிழ் நாட்டின் அழுத்தம் வேறு பலரின் அழுத்தத்தால் ஏற்பட்டமையால், மத்திய அரக்கு வேறு வழி இருக்கவில்லை. எது எப்படியிருப்பினும் தமிழ்நாட்டின் இக் கோரிக்கை சின்னத்தனமானது மட்டுமல்ல அச் செயல் இலங்கைக்கும் அதன் மக்களுக்கும் பெரும் அவமானத்தை ஏற்படுத்துவதாகும். எச் சந்தர்ப்பத்திலும் இந்தக் கோரிக்கைக்கு மத்திய அரசு இணங்கியிருக்கக் கூடாது. எத்தனை ஆண்டுகள்? ஏறக்குறைய கால் நூற்றாண்டுகளுக்கு மேல் விடுதலைப் புலிகளி;ன் தலைவர், அவரின் குடும்பத்தினர், அவரின் போராளிகள், அவர்களின் கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேச பொது மக்கள் ஆகியோருக்கு உணவளித்து வந்தது இலங்கை அரசே என்பதை தமிழ் நாட்டு அரசுக்கு த.தே.கூ இனர் எடுத்துரைக்க வேண்டிய கடமைப்பாட்டில் இருந்து தவறிவிட்டனர். எப்பெப்போ வன்னிக்கு உணவுப் பொருட்கள் வந்ததோ அப்போதெல்லாம் விடுதலைப் புலிகள் தமக்கு வேண்டிய அனைத்தையும் எடுத்துக் கொண்டும் தமது பழைய கையிருப்புக்களுக்குப் பதிலாக புதியவற்றை மாற்றி எடுத்துக் கொண்டும் எஞ்சியவற்றையே மக்களுக்கு கொடுத்து வந்துள்ளனர் என்பதை தமிழ் நாட்டு அரசுக்கு நியாயப்படி கூறியிருக்க வேண்டும். முடிந்தால் என் கூற்றுக்கு அவர்கள் மறுப்பு தெரிவிக்கட்டும்.

தமிழ் நாட்டின் கோரிக்கையால் வெட்கம் அடைந்தமையினாலேயே நான் இவற்றை கூற வேண்டியுள்ளது. 2004-ம் ஆணடு சுனாமி பலரை மரணிக்க வைத்தது. அநேகரை பட்டினியால் வாடவும் வைத்தது. அவர்களுக்கு தமிழர், இஸ்லாமியர் என்ற பாகுபாடின்றி பல சிங்கள வயோதிப மாதர்கள் உணவுப் பொட்டலங்களை தம் தலைகளில் சுமந்து எட்டு பத்துக்கட்டை தூரம் கால்நடையாகச் சென்று முன்பின் தெரியாத அவர்களுக்கு உணவளித்தனர். அப் பகுதியில் சிங்கள மக்கள் வாழவில்லை. சுனாமி நிவாரணப் பொருட்களில் கூட விடுதலைப் புலிகள் தமக்குரிய அளவுக்கு மேலாக கூடுதலாக எடுக்கத் தவறவில்லை என்பதற்கு நிறைய ஆதாரங்கள் உண்டு. இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ஒரு தடவை யாழ்ப்பாணம் செல்லவிருந்த உணவுக் கப்பல் மீது விடுதலைப் புலிகளின் தாக்குதலை தொடர்ந்து செஞ்சிலுவை சங்கத்தினர் துணைக்கு செல்லத் தயங்கியவேளை சில சிங்கள மாலுமிகளே அவ்வுணவு கப்பல்களை யாழ்ப்பாணத்து மக்களுக்கு எடுத்துச் சென்றனர். இலங்கை நாட்டில் உண்மையாக என்ன நடக்கின்றது என அறிய ஓர் உண்மை அறியும் குழு தமிழ் நாட்டிலிருந்து இதுவரை வராமை துரதிஷ்டமே. என்னால் ஏற்கனவே குறிப்பிடப்பட்ட இரு நபர்களும் உல்லாச பயணத்தை மேற்கொண்டு வந்தவர்களே அன்றி உண்மை நிலையை அறிய அல்ல.

த.தே.கூ பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களால் தவறாக வழிநடத்தப்பட்ட தமிழ் நாடு குறிப்பாக தம் மக்களுக்கும் பொதுவாக முழு இந்தியாவுக்கும் பெரும் ஆபத்தை உண்டு பண்ணியுள்ளது. தமிழ் நாட்டில் ஓர் யாழ்ப்பாணத்தை உருவாக்கும் வாய்ப்பை விடுதலைப் புலிகளுக்கு ஏற்படுத்திக் கொடுக்காதீர்கள் என்ற எனது பல கோரிக்கைகளை யாரும் பொருட்படுத்தவில்லை. இப் போக்கினை தமிழ் நாடு கட்டுப்படுத்தத் தவறின் நிச்சயமாக விரைவில் ஓர் மனித குண்டு பயிற்சி நிலையம் தமிழ்நாட்டில் உருவாகும். சரித்திரம் எனது கூற்றை பதிவு செய்து வைத்து என்றாவது ஒருநாள் அதை நினைவுகூறி நிச்சயம் வருந்தும்.

யுத்தத்துடன் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் போக எஞ்சியவர்களில் நான் ஒருவன் மட்டுமே இலங்கையில் உள்ள நிலைமையை எடுத்துரைக்கும் ஆற்றலுடையவனாவேன். நான் கிளிநொச்சி தொகுதியின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக இருந்தவன் என்பதை தமிழ்நாட்டு முதல்வர் நன்கறிவார். தற்போதைய யுத்த மேகங்கள் கிளிநொச்சியை நோக்கிப் போய்க்கொண்டிருக்கின்றன. அத்துடன் நான்கு மாவட்டங்களின் அப்பாவி மக்கள் இடம் பெயர்ந்து கிளிநொச்சிக்குள் அகப்பட்டுக் கொண்டோ அல்லது பலாத்காரமாக தள்ளப்பட்டோ விடுதலைப் புலிகளால் கட்டாயப்படுத்தி தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ளனர். கடலுக்கு அப்பால் வாழும் 600 லட்சம் தமிழ் மக்கள் அவர்களை விடுவிக்க எதுவித நடவடிக்கையும் எடுக்காது கொடும் பயங்கரவாதிகளான விடுதலைப் புலிகளை இலங்கை அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுத்து அவர்களை பாதுகாப்பதிலேயே அக்கறையாக உள்ளனர்.

இந்திய மத்திய அரசும், தமிழ்நாடு மாநில அரசும் ஒன்றிணைந்து விடுதலைப் புலிகளின் கட்டு;ப்பாட்டுப் பிரதேசத்தில் அகப்பட்டுத் தவிக்கும் மக்களை விடுவித்து 80 வீதத்துக்கு மேற்பட்ட தமிழ் மக்கள் வாழும் பகுதிக்கு சென்றடைய வழிவகுக்க வேண்டும். அத்தோடு அவர்கள் இணைந்து ஒன்றுபட்டு இலங்கை அரசை, அணைத்து மாகாண சபைகளுக்கு இந்திய மாநிலங்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகாரங்களை ஒத்த ஓர் தீர்வை பெற்றுக் கொடுக்க வேண்டும். இதுவே நாட்டுக்கு சமாதானத்தை கொண்டுவர உள்ள ஒரேயொரு வழியாகும்.


வீ. ஆனந்தசங்கரி
தலைவர்- த.வி.கூ

THE ROLE OF INDIA IN SRI LANKAN ETHNIC ISSUE

THE ROLE OF INDIA IN SRI LANKAN ETHNIC ISSUE

The resolutions unanimously passed at the Tamil Naad Assembly demanding the Central Government to pressurize the Sri Lankan Government to stop the war immediately and to start talks with the L.T.T.E. is shocking and totally unacceptable even to the Tamils of Sri Lanka. This will certainly cause a lot of embarrassment to the Government of India itself. It is a pity that the supporters of the motion had failed to realize that it won’t take much time for the Sri Lankan Parliament to pass a vote of censure against the un-warranted interference of the Tamil Naad Assembly. It is very unfortunate that the Tamil Naad Government had taken such a decision merely to please some hardliners who have their own agenda, which will soon prove detrimental to India’s own Sovereignty and integrity. Very soon those who supported these resolutions will deeply regret for being misled by a handful of extremists who know nothing about the Sri Lankan ethnic problem and merely acting on hearsay. I hope, based on the latest developments the Assembly will soon meet to reverse the decision. I insist on an all party delegation to visit Sri Lanka on a fact finding mission, since so far except Hon.P.Chithamparam who played the key role in negotiations more than 20 years back, only two others came from Tamil Naad, one of whom a Film Director who met Mr.Prabaharan and left. The other who is the Leader of a small party in Tamil Naad also left after having lunch with some TNA members of the Sri Lankan Parliament who were fraudulently elected by the L.T.T.E as their proxies.

We Sri Lankan Tamils very much welcome friendly advice and all other assistance from Tamil Naad to solve the ethnic problem. But if it is going to be misled by a handful of pro-L.T.T.E. Leaders who have their own agenda and act without foresight or proper under-standing and without adequate information, it will be a great boon to the Tamils of Sri Lanka, if only Tamil Naad will keep silent. With several thousands who managed to escape from the clutches of the L.T.T.E., much more than 50% of the Tamils live in peace and harmony in predominant Sinhala areas with the Sinhalese and Muslims. They live and work together, play and eat together and even own houses and buy new mansions. Although some of the inciting speeches made at various places in Tamil Naad recently caused a lost of embarrassment to the Tamils who live among the Sinhalese and Muslims and Caused irritation to the Sinhalese, yet people are living in peace and tranquility, in spite of the atrocious activities of the L.T.T.E. in these areas, that cause the deaths of many innocent people and destruction of property. Any action taken in Tamil Naad without being counterproductive should only help to solve the problem. The said resolutions passed at the Assembly contrary to helping to solve the problem will only help to aggravate it.

It is very unfortunate that the recent agitations, that included demonstrations, formation of human chain, hunger strikes, hartals by various organizations and trades, held at various Districts all over Tamil Nadu demanding the Central Government of India to intervene, contrary to the expectations, have become counter productive. By over doing things, the people of Tamil Nadu, misled by the inciting speeches of pro-LTTE Leaders from both Sri Lanka and India, have only made it impossible for the Government of India to act freely. Left alone, the Government can tackle it without offending any-body. Without realizing the adverse effects their action will have, two gentlemen who represent the LTTE and claim the LTTE as the Sole Representatives of the Tamil People of Sri Lanka, had thanked the participants when the hunger strike organized by the film stars in Chennai ended.

India as a mighty big nation and the world’s largest Democracy cannot just jump in to action, merely because pressure is coming from a powerful section of the population to intervene in the Sri Lankan issue. India must first of all, satisfy itself whether the demand coming from a section of the population is reasonable and justifies its intervention. Even if its intervention is justifiable, India can intervene only in an advisory capacity without being accused of interfering with the Sovereignty of the Sri Lankan Nation. India with its large intelligence net-work need not be told what and what is happening in Sri Lanka. Therefore one should understand that response of the Indian Government for the various representations made to it will be subjected to the Government’s own observations.

The Sri Lankan ethnic problem is now over fifty years old and still with no hopes of an early settlement. The adoption of Sinhala as the only Official Language of Sri Lanka, in violation of Section 29 of the Soulbury Constitution, which was the main or rather the only provision for the safeguard of the minorities, can be taken as a landmark. I am one of those who had lived in Sri Lanka through out this period and very well know, as to who and who had erred and how a Paradise on earth is lost. Recalling the bitter memories of the past will not help us to solve the problem. Let us face it as it is today. I am not acting as anybody’s agent nor as a stooge of anyone. What I say is truth and nothing but that truth and can be challenged by anyone who doubts my credibility.

The Leader of the Tamil National Alliance is also the Leader of the Parliamentary Group of the Illankai Thamil Arasu Kadchchi and its President as well. He laments that he is disappointed with the manner in which India had handled the problem by merely sending food to the displaced Tamil people. He should try to

win the confidence of the Indian Authorities without misleading them with fabricated stories. There is no doubt that a lot of human rights violations are taking place both in the Government controlled areas and areas under the control of the L.T.T.E. Many people are involved in the violations in areas under the control of the Government. The TNA Leaders should tell the world as to what extent the L.T.T.E. is involved in such areas without putting the entire blame on the Government or on any Para-military group. They do not utter one word about the violations in the L.T.T.E. held areas. One of the very serious charges leveled against the Government by the L.T.T.E. and endorsed by the T.N.A. Parliamentarians, which had roused the feelings of the People of Tamil Naad, is that the Government is trying to annihilate the Tamil People. This is a fabrication of the L.T.T.E. which the T.N.A. is selling all over the world, and very successfully in Tamil Naad. The T.N.A. must prove it with facts and figures, without making wild allegations. It is also a duty of the T.N.A. to tell the world that most of the people trapped in Vanni had been driven into Kilinochchi from three other neighboring Districts, and are held under compulsion to be used as a human shield for the protection of the L.T.T.E..

I am not trying to find fault with the Leader of the T.N.A.Being a senior politician he should have acted with great caution in handling this sensitive issue. He had come into the scene very late and by the time he came in to the scene, the damage is already done. All sorts of accusations had been made, very irresponsibly, in Tamil Nadu against the Sri Lankan Government, incited by pro-LTTE elements, without realizing that ultimately it is with the Sri Lankan Government that matters will have to be sorted out, not by compulsion and only by persuasion. The enthusiasm generated had become so uncontrollable that it ended up with the most un-pleasant and unexpected threat of demanding a separate state of Tamil Nadu, which demand remained buried for over 50 years, now revived. This would have caused a lot of embarrassment to the Government of India which is now in a dilemma. This renewed demand will have to be nipped in the bud on one hand and the Sri Lankan problem dealt with extreme caution on the other. The Leader of the T.N.A. who should take the blame for this new development cannot find fault with the Indian Government. He can’t expect the Indian authorities to swallow whatever advice given by the TNA members. From the time the 22 TNA Members got elected to Parliament fraudulently with the help of the LTTE’s fire power, as the whole world knows, their credibility became questionable. They weakened themselves by accepting the LTTE as the sole representatives of the Tamils and started functioning as proxies of the LTTE. In such a situation, they have lost their right to represent the Tamil people.

A new problem that had cropped up is the demand of the Tamil Naad Government to have the 2000 tons of aid to be distributed to the Internally Displaced Persons by the ICRC under the supervision of the Indian Embassy Officials. The Central Government had to concede to the demand of the Tamil Naad Government, deviating from the usual practice, under similar circumstances in the past.TheCentral Government had no option because the Tamil Naad’s demand itself is due to the pressure from others. In any case the demand of Tamil Naad is too petty and certainly an insult to Sri Lanka and its people. It should not have been conceded to, under any circumstances. The T.N.A. Members of Parliament had failed in their duty to tell the Government of Tamil Naad that all these years, for more than a quarter of a century, it is the Sri Lankan Government that had been feeding the L.T.T.E. Leader, his family his cadre, and the people in the L.T.T.E. held areas. They must be honest enough to tell Tamil Naad that whenever a fresh stock arrived in Vanni, the L.T.T.E. took all what they wanted and also replaced their old stock with the new arrivals and passed on to the people, the balance. Let any T.N.A. member challenge this statement.

I have to come out with these facts since I feel ashamed of the demand of Tamil Naad. The Tsunami of 2004 left several thousands dead. People were starving and there had been instances in which old Sinhalese women had walked 8 to 10 miles with food parcels on their heads for the Tamil and Muslim victims whom they had never met. There is enough evidence to prove that the L.T.T.E. did not fail to claim more than what they were entitled to, out of the Tsunami Aid. Once before, following an attack by the L.T.T.E. on the ships taking food to Jaffna, two years back the ICRC refused to give escort. Some Sinhalese sailors took the risk and navigated the food ships to Jaffna. It is very unfortunate that no one from Tamil Naad ever bothered to come on a fact finding Mission, to see what is really happing in Sri Lanka. The two gentlemen mentioned in this letter were here on a pleasure trip.

Misled by the T.N.A. Members, Tamil Naad is exposing to grave risk its own people in particular and the whole of India in general. My repeated requests to Tamil Naad, not to allow the L.T.T.E. to create a “Jaffna” in Tamil Naad, had been totally ignored. If Tamil Naad fails to stop this trend, very soon it will have a training center for suicide bombers. I am sure history will record this, for Tamil Naad to regret deeply one day.

Apart from those who are directly involved in the war, I am perhaps the only one who could have given a proper briefing of the real situation in Sri Lanka. The fact that I was the Member of Parliament for Kilinochchi, is known to the Chief Minister of Tamil Naad. The war-clouds had now shifted there, with people of four districts trapped or driven into it by force and detained by the L.T.T.E. under compulsion, with no effort taken by the 60 million people across the sea, to liberate them. They are only applying pressure on the Sri Lankan Government virtually to protect the atrocious L.T.T.E. terrorists.

The Central Government of India and the State Government of Tamil Naad should now get together and free the people who are now trapped in areas under the control of the L.T.T.E. and allow them to get into areas where more than 80% of the Tamils live. They should also agree jointly to persuade the Sri Lankan Government to devolve power on Provincial Councils a kin to those devolved on various States in India. This is the only way peace can be brought to Sri Lanka.



V.Anandasangaree,
President T.U.L.F.